Van onze medewerker NORBERT REINDERMAN
DEN HELDER - Het was een hele speurtocht, maar uiteindelijk had het bestuur van
Accordeonola hem toch weten te traceren. Met hulp van Marinus Vermooten werd één van de
oprichters van het Helderse Accordeonorkest, Nico Droog, teruggevonden in Leeuwarden.
Aangezien hij op het vijftigjarig jubileum niet mocht ontbreken, werd hij gehaald en
gebracht.
Samen met nog tachtig oudleden kon hij zaterdagavond in schouwburg De Kampanje
herinneringen uit vervlogen tijden ophalen. Vervolgens konden ze als vanouds genieten van
een muzikale show waarin heden en verleden elkaar ontmoetten.
"Wat een tijd, hè? Enorm." In gezelschap van oude bekenden blikt meneer Droog een halve
eeuw terug in de tijd. "Beginjaren vijftig woonde ik naast de kapsalon van Van Ooyen in
de Sluisdijkstraat. Zondagmorgen gaf hij accordeonles en vroeg me eens of ik langs wilde
komen. Toen dat leuk bleek te lopen, besloten we een vereniging op te richten. In die tijd
heb ik ook veel les gehad van zijn dochter Willy. Noten heb ik nooit echt leren spelen.
Het ging gewoon op gevoel. Toen ik het eenmaal goed in mijn vingers had, heb ik samen met
een gitarist en drummer nog op diverse feestjes gespeeld."
Muziekwinkel
Naast accordeon spelen,.handelde meneer Droog ook in deze instrumenten. "Op de hoek van
de Moleristraat, schuin tegenover de oude Tivoli, had ik destijds een muziekwinkel. Er was
veel vraag naar accordeons, vandaar dat ik ze in diverse soorten en maten aanbood." In
1962 liet de handelsman Den Helder achter zich en begon een stoffenhandel op de markt van
Leeuwarden. Aangezien er sindsdien nooit een reünie is geweest, had hij heel wat bij te
praten. Onder anderen met Loes Boersema-Kruize die in 1954 lid werd.
"Ik heb tot 1963 met veel plezier gespeeld. Maar soms had ik geen zin en ging stiekem met
een vriendin naar de bioscoop. De leraar vroeg zich op een gegeven moment af of er iets mis
was en ging bij mijn ouders informeren waarom ik niet op kwam dagen. Mijn moeder was
uiteraard verbaasd omdat ik trouw elke donderdagavond naar les ging. Dat waren toch
heel andere tijden", lacht ze. Verder was het altijd leuk om zaterdagavond in het casino op
te treden. Aan het begin van de avond speelden wij, daarna kwamen er artiesten en na elven
had je vrij dansen. Het was toen heel gezellig en we hadden geen xtc nodig, hoor."
Secretaris Jan Post kan terugkijken op de nodige uurtjes aan voorbereiding. "De
afgelopen drie maanden zijn zeer hectisch geweest. We hebben veel oude ledenlijsten
doorzocht om adressen te achterhalen. Sommigen bleken niet meer te achterhalen, maar dan
zijn er altijd wel mensen die via via weten waar zo'n persoon tegenwoordig woont. Zo zijn
we uiteindelijk tot een reünie van tachtig oud-leden gekomen." Alle leden en reünisten
ontvingen zaterdag ook een speciaal boekje dat ter gelegenheid van het vijftigjarig jubileum
op 17 oktober jongstleden is uitgegeven. En er was een video-opname te zien uit 1981 toen
Accordeonola bij de NOS op tv optrad. "Toen kon dat nog", lacht Post.
Ander gezicht
Om kwart over acht waren ruim driehonderd bezoekers in de grote zaal van de Kampanje
gestroomd om te genieten van een gevarieerd muzikaal programma waaraan ruim anderhalf jaar
gewerkt was. Voor de pauze werd er teruggeblikt in de tijd met concertstukken als
La Festa Splendora, Bagatelle en Rhapsodia. Onder de bezielende leiding van dirigent Cees
Dito werd hierbij het onderste uit de muzikale kan gehaald. Om het publiek ook het andere
gezicht van accordeonmuziek te laten zien, werd er na de pauze uitgepakt met een
verrassende muzikale show. Na de pakkende melodieën van James Bond en de Pink Panther
bracht zangeres Anja Vos twee nummers uit de musical Les Miserables ten gehore. Met dit
soort moderne arrangementen wil Accordeonola laten zien dat de accordeon geen oubollig
instrument hoeft te zijn.
Jan Post: "Op de muziekschool zie je de belangstelling voor de accordeon groeien. Ook in
commercials, op tv en bij popgroepen zie je de accordeon weer terugkeren. We hebben een
stabiel ledenbestand, maar als we nog vijftig jaar mee willen gaan, moeten we de accordeon
toch op een moderne manier bij de jeugd onder de aandacht brengen"
|